Kodeks Prawa Kanonicznego 

Księga IV: Uświęcające zadanie Kościoła

Część I: Sakramenty

Tytuł I: Chrzest

 

Rozdział IV
CHRZESTNI

Kan. 872 – Przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Ma
on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami
przedstawiać do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie
odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.

Kan. 873 – Należy wybrać jednego tylko chrzestnego lub chrzestną, albo dwoje
chrzestnych.

Kan. 874 – § 1. Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:
1 jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo
przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i
posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;
2 ukończył szesnaście lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo
proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
3 jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii
oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;
4 jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub
deklarowanej;
5 nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.
§ 2. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być
dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.